Siddhartha: Hermann Hasse Kaleminden Bir Başyapıt
İncelenen Eser : Siddhartha
Yazar : Hermann Hesse
Yayınevi : Can Yayınları
Çeviri : Kâmuran Şipal
Yorum : Eftelya Akdeniz
Bu kitap hakkındaki kelimelerim o denli kifayetsiz kalıyor ki, şu an bile yorum adı altında anlamsız şeyler söylemek istemiyorum. Bu sebeple yorumumu olabildiğince kısa tutmaya çalışacağım…
Siddhartha’nın, insanın hayata ve yaşayış tarzına karşı bakış açılarını değiştiren ruhani bir eser olduğunu söylemeliyim. Bir arayışın içinde sürüklenen kahraman Siddhartha’nın hayat tecrübeleri ile dolu olan satırları okurken kendinizi de tıpkı Siddhartha gibi benlik içinde arayış yolculuğuna çıkmış olarak bulacaksınız.
Şehvet, şöhret, para, yoksulluk yollarının hepsinden geçen Siddhartha, hayatın amacına ve en derin duygulara ulaşma yolculuğuna çıkmıştır. Pek çok öğretiyi keşfetmesine rağmen kendi benliğinin açlığını doyuracak kaynağa hala ulaşamamıştır. Ancak bu arayış sonucunda keşfedeceği çok önemli bir öğreti vardır. Zaten kitabın ana teması da tam olarak bunun etrafında şekillendirilmiş. Bu öğretiye göre kimse kendi benliğindeki yolculuğa çıkmadan ihtiyacı olan doygunluğa ulaşamaz ve bu yolculuk; her arayıcı için kaçınılmaz olarak farklı sonuçlar doğurur.
Siddhartha, okuduğum ilk Hermann Hesse kitabı. Ancak gerçekten samimi ve kendine çeken bir şekilde kaleme alınmış olduğunu söyleyebilirim. Öyküsü ve anlatımı bakımından doygun bir eser olmasına karşın okur, öykünün bitiminden sonra da merak edeceği ucu açık bir son ile karşılaşmaya mahkum. Bu haliyle kitabın okurlarına son derece zarif bir son sunulduğunu söylesem yanlış olmaz.
Şiddetle tavsiye ettiğim, bambaşka bir eser. Okuyun efendim… Teşekkürler…
ESERDEN ALINTILAR
“… İnsanların büyük çoğunluğu Kamala, düşen bir yaprak gibidir; kapılıp gider rüzgârın önüne, havada süzülür, dönüp durur, sağa sola yalpalar, salınarak iner yere. Pek az kişi de vardır; yıldızlara benzer, belli bir yörüngede ilerler sürü, hiçbir rüzgar varamaz yanlarına, kendi yasalarını ve izleyecekleri yolu, kendi içlerinde taşırlar. (…) ” – (Syf. 84 – 1.Basım ‘Özel Cilt’ 2019)
Hayır, bir zamanki Siddhartha’nın biri olduğu kuruntusuna asla kapılmayacağım artık! Ama kendi kendime duyduğum nefret ve hınca son vermekle, o saçma ve kof yaşama sırt çevirmekle iyi ettim, beğendim bu yaptığımı, gurur duymalıyım bundan! Bravo sana Siddhartha, budalalıkla geçirdiğin bunca yıldan sonra yine parlak bir düşünce geldi aklına, iyi bir iş başardın, yüreğindeki kuşun şakıdığını işitip peşinden gittin. – (Syf.110 – 1.Basım ‘Özel Cilt’ 2019)
